فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل  :

تاريخچه واليبال در جهان

در ابتدا اين ورزش "مينتونت" (Mintonette) نام گذاري شده بود. مورگان  تحت تأثير محبوبيت فراوان بسکتبال دربين عامه تصميم گرفت براي دانشجويان خود ورزشي را به وجود آورد که بازي از روي تور انجام گيرد و لذت بخش باشد. مورگان با استفاده از تويي که به دليل سبکي وزن به دست ها آسيب نمي رساند، بازي را شروع کرد.

با وجود اينکه به طور آهسته و کند از سازمان جوانان مسيحي آغاز شد، ولي طولي نکشيد که در کليه شهرهاي ماساچوست و نيوانگلاند عموميت يافت. در "اسپرينگ فيلد"، دکتر "ت - آهالستيگ" با مشاهده بازي، مينتونت را به واليبال تغيير نام داد، زيرا قصد اساسي از بازي کردن، فرستادن و برگشت دادن (رد و بدل کردن) توپ از روي تور است که کلمه "واليبال" در معنا اين نيت را مشخص مي کند.

با اينکه واليبال در آغاز يک ورزش سالني بود و در محل هاي سرپوشيده انجام مي شد و اساساً براي فعاليت هاي سرگرم کننده پيشه وران و تجار اختصاص يافته بود، ولي کم کم به زمين هاي روباز کشيده شد و به عنوان يکي از فعاليت هاي جالب توجه تابستاني درآمد و به شدت تعقيب مي شد.

در آغاز براي بازي واليبال قوانين خاصي تدوين نشده بود. هر فرد و در هر کشوري به ميل خود و به طريق مختلف با توپ باي مي کردند. رفته رفته واليبال در مناطق و نواحي مختلف جهان گسترش يافت. همچنانکه هر ابداع يا اختراعي در آغاز با نواقص همراه بوده و به مرور زمان تکميل و رفع نواقص مي شود، واليبال نيز از اين قاعده مستثني نبود و کم کم قوانين براي اين بازي وضع شد و روش ها و حرکات تکنيکي جايگزين حرکات قبلي گرديد. در سال 1900 ميلادي پذيرفته شد که امتيازات هر ست بازي 21 پوئن باشد.

ويليام مورگان

در سال 1912 ميلادي سيستم چرخش به تصويب رسيد. در سال 1917 ميلادي پذيرفته شد که هر ست بازي 15 پوئن (امتياز) باشد. در سال 1918 تعداد بازيکنان هر طرف زمين 6 نقر پيشنهاد شد که مورد قبول عامه قرار گرفت.در سال 1921 موافقت شد که هر تيم با سه ضرب توپ را به طرف ديگر بفرستد. در سال 1923 ميلادي اندازه زمين بازي 9×18 متر تعيين شد.

به مرور در سال هاي بعد، قوانين فراواني براي اين بازي وضع شد و در بسياري از قوانين قبلي نيز تغييراتي حاصل گشت که هنوز هم اين تغييرات ادامه دارد و هر چهار سال يکبار در کنگره بين المللي واليبال تغييراتي در قوانين بازي به تصويب مي رسد.

اولين کشور خارجي که واليبال را پذيرفت، کانادا و در سال 1900 ميلادي بود. اساساً نهضت Y.M.C.A (سازمان جوانان مسيحي) در معرفي اين ورزش به ديگر کشورهاي جهان و تعميم آن سهم فراواني داشت. بازي واليبال در پايان سال1900 به هندوستان و در سالهاي 1905 به کوبا، 1909 به پورتريکو، 1910 به فيليپين، 1912 به اوروگوئه، 1913 به چين و 1917 به ژاپن و به تدريج از سال 1914 ميلادي به بعد توسط سربازان آمريکايي و مستشاران و اشخاص ديگر به کشورهاي اروپايي از قبيل فرانسه، چکسلواکي، لهستان، شوروي و بلغارستان و ساير کشورهاي اروپايي معرفي شد و تعميم يافت.

ولي به سبب بيگانه بودن اين ورزش براي اروپائيان، در ابتدا امر قبول آن به کندي صورت مي پذيرفت. فرانسه، چکسلواکي و لهستان سه کشوري بودند که قبل از ديگران اقدام به تشکيل فدراسيون ملي واليبال در کشورخود کردند. اتحاد جماهير شوروي نيز که در سال1923 ميلادي اقدام به تأسيس انجمن ملي واليبال نمود براي پيشرفت و دگرگوني آن فعاليت زيادي به عمل آورد. اصولاً شوروي ازکشورهايي بود که در پيشرفت تکنيک و تاکتيک واليبال و تنظيم قوانين در جهان سهم بسزايي دارد و براي قهرماني در مسابقات است که قدرت بزرگ جهاني به حساب مي آمد.

کشورهاي فرانسه، چکسلواکي (جمهوري چک کنوني) و لهستان پس از تشکيل فدراسيون ملي مصمم شدند با کمک کشورهاي ديگر فدراسيون بين المللي را تاسيس نمايند و در سال 1936 در بازي هاي المپيک در برلين آلمان در اين زمينه فعاليت زيادي نمودند، ولي با آغاز جنگ بين المللي دوم و طغيان آن در اروپا اقدامات آنان متوقف شد.

به طور کلي، تغييرات و پيشرفت واليبال را مي توان به سه دوره تقسيم نمود: دوره اول از سال آغاز تا سال 1918 ، دوره دوم ازسال 1919 تا سال 1946 و دوره سوم ازسال 1947 ميلادي به بعد که تغييرات و پيشرفت اساسي واليبال در دوره سوم صورت پذيرفته است.

پس ازجنگ بين المللي دوم، فعاليت هاي فراوان براي حرکت جديد به واليبال مجددا آغاز شد و اولين مسابقه بين المللي در قاره اروپا بين دو کشور فرانسه و چکسلواکي در شهر پاريس برگزار گرديد. پيگيري براي تأسيس فدراسيون بين المللي واليبال ادامه يافت. مذاکرات بين سه کشور فرانسه، چک و لهستان منجر به موافقت در جهت تشکيل کنگره ويژه براي تأسيس اتحاديه بين المللي واليبال گرديد.